بچه های باخرز
السلام علیک یا محمد بن علی، ایها الامام الباقر، یابن رسول الله سالروز شهادت ابو جعفر محمد بن علی (ع) امام پنجم از ائمه اثنی عشر (ع) و هفتمین معصوم از چهارده معصوم (ع)، که در سال 114 ق. در مدینه رخ داد … به پیروان حضرتش تسلیت باد امام باقر(ع) امام پنجم شیعیان و فرزند امام زین العابدین(ع) است. مادر آن بزرگوار، حضرت فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع) است که مکنی به ام عبد الله یا ام الحسن بود و با این ترتیب آن حضرت هم از جانب مادر و هم از جانب پدر فاطمی و علوی بوده است، لقب ایشان به دلیل دانش بیکران باقر یا باقر العلوم بوده است … نام مبارک: محمد
بزرگانی چون شیخ صدوق و طوسی در امالی خود روایت کرده اند که رسول الله (ص) آن حضرت را باقر نامید و به جابر بن عبد الله انصاری فرمود: « ای جابر زمان یکی از اولاد مرا که از فرزندان حسین است درک خواهی کرد، او هم نام من است و علم را با مهارت بسط میدهد و میشکافد، وقتی او را دیدی سلام مرا به او برسان».
همچنین یکى از علماى بزرگ اهل سنّت به نام ابن حجر هیتمى درباره ایشان مى نویسد:
«محمّد باقر به اندازه اى گنج هاى پنهان معارف و دانش ها را آشکار ساخته، حقایق احکام و حکمت ها و لطایف دانشها را بیان نموده که جز بر عناصر بى بصیرت یا بد سیرت پوشیده نیست و از همین جاست که وى را شکافنده دانش و جامع علوم و برافروزنده پرچم دانش خوانده اند.»
لقب آن حضرت: باقر یا باقرالعلوم (دریاى دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت) .
القاب دیگر: شاکر، صابر، هادى
کنیه: ابوجعفر
نام مادر: فاطمه دختر امام حسن مجتبى ( ع )
بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن ( ع )و از سوى پدر به امام حسین ( ع ) میرسید .
نام پدر: حضرت سیدالساجدین، امام زین العابدین، على بن الحسین ( ع )
تولد: روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجرى در مدینه
(گفتنی است در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سیدالشهداء کودکى بود که به چهارمین بهار زندگیش نزدیک میشد .)
زنان و فرزندان: فرزندان آن حضرت را هفت نفر نوشته اند: ابوعبدالله جعفر بن محمد الصادق ( ع ) و عبدالله که مادرشان ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابى بکر بود .
ابراهیم و عبیدالله که از ام حکیم بودند و هر دو در زمان حیات پدر بزرگوارشان وفات کردند .
على و زینب و ام سلمه که از ام ولد بودند
دوران امامت : از سال 95 هجرى که سال درگذشت امام زین العابدین ( ع ) است تا سال 114 ه . یعنى مدت 19 سال و ده ماه
شهادت: سرانجام در هفتم ذیحجه سال 114 هجرى در سن 57 سالگى در مدینه به وسیله هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست .
پیکر مقدسش را در قبرستان بقیع - کنارپدر بزرگوارش - به خاک سپردند